Zasada zmiany napięcia transformatora
Transformator wykonany jest w oparciu o indukcję elektromagnetyczną. Składa się z żelaznego rdzenia laminowanego blachami ze stali krzemowej i dwóch zestawów cewek nawiniętych na żelazny rdzeń. Żelazny rdzeń i cewki są odizolowane od siebie bez żadnego połączenia elektrycznego. Cewka łącząca transformator a strona zasilania nazywana jest cewką pierwotną, a cewka łącząca transformator i sprzęt elektryczny nazywana jest cewką wtórną. Gdy cewka pierwotna transformatora jest podłączona do źródła prądu przemiennego, w żelaznym rdzeniu będą generowane zmieniające się linie siły magnetycznej.
Ponieważ cewka wtórna jest nawinięta na ten sam żelazny rdzeń, linia pola magnetycznego przecina cewkę wtórną, a indukowana siła elektromotoryczna jest nieuchronnie generowana na cewce wtórnej, powodując pojawienie się napięcia na obu końcach cewki. Ponieważ linie siły magnetycznej są przemienne, napięcie cewki wtórnej również jest zmienne. A częstotliwość jest dokładnie taka sama jak częstotliwość zasilania.
Zostało to potwierdzone przez teorię, że stosunek napięć między cewką pierwotną a cewką wtórną transformatora jest związany ze stosunkiem liczby zwojów między cewką pierwotną a cewką wtórną, który można wyrazić następującym wzorem: napięcie cewki pierwotnej/napięcie cewki wtórnej=zwoje cewki pierwotnej/zwoje cewki wtórnej Pokazuje, że im więcej zwojów, im wyższe napięcie. Dlatego widać, że cewka wtórna jest mniejsza niż cewka pierwotna, która jest transformatorem obniżającym napięcie. Przeciwieństwem jest transformator podwyższający napięcie.
